ប្រែសម្រួលដោយ តេង សំអាន
បុរសម្នាក់ជាព្រានព្រៃ បានរើសបានកូនឆ្កែមួយក្បាល។ វាមានសំបុរសស្អាត និងចេះរកសត្វផង។ លើសពីនេះ គាត់បានព្យាយាមបង្ហាត់វា ឲ្យមានសមត្ថភាពពិសេសមួយ គឺវាអាចរត់លើទឹកបាន ទៀតផង។
ដោយចង់បង្ហាញសមត្ថភាពឆ្កែរបស់គាត់ គាត់បានបបួលមិត្តភក្តិម្នាក់ឲ្យទៅបរបាញ់ប្រវឹកជាមួយ។ នៅពេលបាញ់ត្រូវ គាត់ប្រើឆ្កែនោះឲ្យទៅរើសយកមក។ ថ្ងៃនោះឆ្កែរបស់គាត់បានរត់ទៅ រត់មក ជញ្ជូនប្រវឹកឲ្យម្ចាស់។
រៀបនឹងត្រលប់មកផ្ទះវិញ គាត់ក៏សួរទៅមិត្តភក្តិរបស់គាត់ដោយមិនអស់ចិត្ត ដោយក្តីរំពឹងចង់លឺការសរសើរចេញពីមាត់មិត្តភក្តិ នូវសមត្ថភាពនៃឆ្កែរបស់គាត់ ថា "សម្លាញ់! ឯង មានកត់សម្គាល់អ្វីជាពិសេសពីឆ្កែរបស់គ្នាទេ?"
មិត្តរបស់គាត់ក៏ឆ្លើយតបវិញថា "មានតើ! ខ្ញុំកត់សម្គាល់ថា ឆ្កែរបស់ឯងមិនចេះហែលទឹកសោះ!!!"៕
"មានពេលខ្លះមនុស្សយើងសម្លឹងឃើញតែភាពអវិជ្ជមានប៉ុណ្ណោះ ហេតុនេះកុំឲ្យ ការមើលឃើញ របៀបនេះក្លាយជាឧបសគ្គ ចំពោះកិច្ចការដែលអ្នកខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើ!"
No comments:
Post a Comment